De omgekeerde wereld van de Noord-Koreaanse verkiezingen

https://ft.com/content/db9c-207e-4c62-be3d-0ecde70b3c43

Er is maar één keuze op een Noord-Koreaans stembiljet. Kiezers droppen hun stembiljet in een van de twee vakjes – wit voor ‘Ja’ en zwart voor ‘Nee’ – maar ‘Nee’ heeft nog nooit gewonnen. Noord-Koreanen hadden geen andere keuze dan te stemmen bij lokale verkiezingen die zondag in de Oost-Aziatische dictatuur werden gehouden. Maar hoewel de resultaten vooraf waren bepaald, fungeert het proces als een belangrijk ritueel dat het volk aan het regime bindt. Noord-Korea houdt elke vier jaar regionale verkiezingen, maar staat in elk district slechts één kandidaat toe. “De logica is dat we het regime helpen versterken door te handelen en te stemmen op degenen die loyaal zijn aan de partij”, zegt Ahn Chan-il, een Noord-Koreaanse vluchteling die nu aan het hoofd staat van het World Institute for North Korea Studies. “Het kwam niet bij ons op dat het kiessysteem misschien raar zou zijn – we dachten dat het normaal was dat slechts één persoon zich kandidaat zou stellen.” Degenen die ‘gekozen’ zijn, dienen in rubberen stempellichamen die slechts een paar dagen per jaar bijeenkomen. Het Noord-Koreaanse regime heeft verkiezingen historisch gezien gebruikt als voorwendsel om de interne bewegingsvrijheid te beperken, de verblijfplaats van burgers op te sporen die mogelijk hun lokale gebied zonder toestemming hebben verlaten en de verplichte ‘politieke educatie’-sessies te intensiveren. Verkiezingen hebben ook propagandawaarde. “Dit gaat niet over democratisch zijn”, zegt Rachel Minyoung Lee, een Noord-Korea-expert en niet-ingezeten fellow bij de denktank Stimson Center in Washington. “Dit gaat over proberen de wereld over te laten komen als een meer ‘normale staat’, terwijl we de eigen mensen laten zien dat ze proberen ten goede te veranderen.”